Reisverslag controle reis 2015
Michiel en Tim zijn in November naar Chennai afgereisd om daar de boardings te bezoeken. Doel van deze reis is o.a. polshoogte nemen hoe het met de kinderen gaat.
Dit jaar gingen Tim, voor de eerste keer, en Michiel op de jaarlijkse controle reis. Met als doel om 12 boardings te bezoeken. Ondanks de nachtelijke aankomst was er een hartelijk ontvangst van Sr. Prudentia.
Na een paar uur slapen was het de volgende dag tijd om te lunchen. Voor Tim de eerste Indiaanse maaltijd: met de handen. Diezelfde middag werd de eerste boarding bezocht; Vepery. Hier werden we hartelijk ontvangen met dansjes, toespraken en gedichten. Ook kregen we een rondleiding door de zusters en kinderen. De zuster sprak minder goed Engels, maar ze werd hierbij goed geholpen door oudste kinderen. Deze spreken allemaal Engels. Aansluitend aan het bezoek gingen we voor het avondeten richting Mugalivakkam, hier woont Prudentia. Samen met de zusters dronken we een biertje tijdens het eten. Dit is inmiddels traditie geworden op de eerste dag.
Boarding bezoek
Op iedere boarding worden we door de zuster rondgeleid en worden onze vragen beantwoord. Om de kwaliteit van de boardings te bepalen kijken we op elke locatie naar een standaard aantal punten. Een onderdeel hierbij is dat de kinderen hun spullen, ruimtes waar ze slapen, studeren en eten laten zien. Tijdens een bezoek bepalen we ook wat voor indruk de boarding op ons maakt. Of het schoon en netjes is en welke indruk de kinderen op ons maken. En of de voorzieningen voldoende zijn en of kapotte dingen tijdig gerepareerd worden. Ook kijken we of er onveilige plekken zijn zoals open waterputten of gevaarlijke situaties met elektriciteit.
Tot slot bekijken we de boekhouding waarbij o.a. gekeken wordt of de bonnen aanwezig zijn en goed in het kasboek zijn overgenomen. Ook stellen we vragen wat bepaalde kosten inhouden en of deze noodzakelijk zijn. Hierbij proberen we voornamelijk een beeld te krijgen of de administratie goed wordt bijgehouden en of het beeld overeen komt met onze verwachtingen en wat we op de boarding zien.
Over het algemeen waren we zeer tevreden over de aanpak op de boardings en zagen we verbeteringen na onze vorige bezoeken. Tijdens het bezoek vorig jaar had Michiel in Otthantangal aangeven dat hij niet tevreden was over deze plek. Er lag veel afval op het terrein en voorzieningen waren kapot. Helaas bleek het dit keer niet beter. Het was nog steeds rommelig en de toilet en badruimten waren dringend aan onderhoud toe. Bij het openen van enkele hokjes vielen we letterlijk met de deur naar binnen. De slaapzaal van de jongens was erg vochtig en boxen en kleren waren nat omdat deze onder een lekkend raam stonden. Omdat we veel dingen zagen waarbij niet de financiën maar juist een goede organisatie het probleem was, waren we zeer ontstemd over de situatie. Dit is direct bij Sr. Rita en Sr. Prudentia aangegeven.
Ook had niet ieder kind haar/zijn eigen persoonlijke box (koffer) om eigen kleiding en spullen in op te bergen. Dit brengen we wederom onder de aandacht. In de boarding in Jolarpet stond een hele stapel boxen klaar die wij uit mochten uitdelen aan de kinderen. Dit zorgde voor een hoop blijde gezichten! Ook het beeld op de andere boarding’s was goed. Zusters lieten ons trots de nieuwe fruitbomen zien of wc’s die gemaakt waren na het bezoek van vorig jaar.
Bezoek Egmore en Holy Mass 7-11-2015
We bezochten ook de boarding Egmore, deze ligt midden in de sloppenwijken van Channai. Het is duidelijk een armoedige wijk. Gelukkig ziet de boarding er netjes uit. De zuster is hier met recht erg trots op. Uit de wijk ontvangt ze regelmatig complimentjes dat het schoon is in de boarding. Binnen laat Sr. Rose trots enkele foto’s en certificaten zien die zij en de boarding hebben ontvangen. De boarding bestaat uit een gebouw van drie verdiepingen en heeft geen buiten terrein. Alles gebeurt hier binnen. De twee kleine dakterrassen worden gebruikt als plantentuin en droogruimte voor kleding.
Ook hier is er een welkom programma waarbij uitbreid wordt gedanst en gezongen.
De kinderen vinden het leuk om te doen en komen spontaan naar voren om wat te zeggen. In de middag is er een kerkdienst, waarbij de gerenoveerde St. Louiskerk wordt geopend. Dit is een hele gebeurtenis waarbij veel zusters en gasten aanwezig zijn. Waaronder wij.
Past pupils day
Op zondag is de jaarlijkse Past Pupils day. Dit is een reünie voor kinderen die op één van de boardings hebben gezeten. Het programma bestaat uit diverse toespraken en voorstellingen van zang en dans. Uiteraard hebben wij als eregast ook een speech voorbereid. Na het programma wilden wij graag nog enkele oud-boardingkinderen interviewen. Helaas hadden we geen enkele invloed op de organisatie hiervan, waardoor we met uiteindelijk 12 meiden (i.p.v. 2) in een groepsgesprek terecht kwamen. Erg leuk om te horen hoe het met hun gaat.
Evalueren in Chennai
Terug in Chennai evalueren we onze bevindingen over de eerste deel van de reis met Prudentie. We bespreken de positieve punten en uiteraard ook de punten waar we niet tevreden over zijn. Sommige dingen worden direct geregeld en opgelost. Aansluitend neemt Prudentia ons nog mee voor een bezoek aan Chennai. Hier bezoeken we o.a. het strand en de vismarkt. Prudentia koopt hier vis voor het avond eten.
Zesdaagse boarding trip
Na het vertrek van Tim blijft Michiel in India achter om de rest van de boarding bezoeken te doen. De volgende trip bestaat uit de boardings Maiyanu, Thiruvalanthuran, Peramlpalayam en Venkatachalapuram. De driver is wederom Durai. De zuster die dit keer mee gaat is Sr. Asha. Bij de boardings delen we, net als tijdens de eerste week, sinaasappels uit aan de kinderen. Op sommige boardings hadden de zuster zelf al fruit gekocht, dus namen we wat zoetigheid mee. Ook hier waren de kinderen natuurlijk erg blij mee. Sinds dit jaar wordt er sowieso op alle boardings meer fruit gegeven, minimaal 1x per week. Een positieve ontwikkeling. We kijken terug op een zinvolle reis. De controle reis is belangrijk om de kwaliteit van de boardings te waarborgen. Daarnaast geeft het veel voldoening om te zien waar we ons voor inzitten en dat donaties hard nodig zijn.